به گزارش خبرگزاری مهر، محققان اعتقاد دارند که سیلوسایبین یکی از مواد تشکیل دهنده فعال در بیش از 100 نوع قارچ از جمله نوع سیلوسایب است. این قارچ‌ها برای مدت‌های مدید در آداب جادوگری آمریکای جنوبی کاربرد داشته است، اما در طول دهه 1950 و 1960 این ماده به عنوان یک مخدر وارد جوامع عادی شد و از آنجایی که استفاده از چنین داروها و روانگردان‌هایی مخالف فرهنگ جوامع است نتایج منفی از آن در جوامع مشاهده شد.
درحال حاضر تحقیقات علمی در رابطه با این ماده به یک نوع رنسانس رسیده است. نتایج تحقیقات اخیری که در مجله آرشیوهای روانپزشکی عمومی منتشر شده روی 12 بیمار از 18 تا 70 ساله انجام شده که به سرطان مهلک مبتلا بوده و درباره مرگ احساس اضطراب داشتند.
این بیماران در جلسات درمانی شرکت کردند تا برای استفاده از این دارو آماده شوند. هرکدام از این افراد طی دو جلسه از دارو و دارونما استفاده کردند و بین این دو جلسه یک وقفه یک ماهه درنظر گرفته شد. دارونمای درنظر گرفته شده در این تحقیقات ویتامینی به نام نیاسین در دوز بالا بود که می‌تواند موجب خارش صورت و احساس سوزش شود تا احساس مصرف یک دارو به بیمارانی که روی آنها تحقیق می‌شد، منتقل شود.
بیماران در جریان این تحقیقات در یک اتاق بیمارستانی با رنگ‌های روشن و گل‌های تازه قرار گرفتند و از آنها خواسته شد که عکس‌هایی از افرادی که دوست دارند و رویدادهایی که برای‌شان مهم بوده را نیز همراه خود بیاورند. آنها همچنین می‌توانستند با هدفون به موسیقی مورد علاقه خود گوش کنند. محققان نیز تلاش کردند تا آنها را آرام کنند تا آنها به هیچ چیز خاصی فکر نکنند و روی مسئله خاصی متمرکز نشود.
چارلز گروب، یکی از نویسندگان این تحقیق اظهار داشت که هیچ کدام یک از شرکت کنندگان در این تحقیق تجربه بدی از کل مسئله نداشتند. شش ماه پس از آن آزمایش‌های بعدی نشان داد که بیماران دارای نشانه‌های کمتری از افسردگی هستند و از میزان اضطراب آنها تاحد زیادی کاسته شده است و آنها نگرانی‌های کمتری داشتند.
یک تحقیق نیز توسط محققان دانشگاه جان هاپکینز با حضور 150 بیمار انجام شده است، اگرچه برخی از این بیماران پس از پایان تحقیقات اظهار داشتند که هنوز هم احساس اضطراب دارند، اما هیچ کدام از نشانه‌های آنها طولانی مدت نبود.
همچنین تحقیقات جدیدی برای بررسی نقش سیلوسایبین برای مبارزه با اعتیاد و استعمال دخانیات در جریان است و به نظر می‌رسد که نتایج آنها نوید بخش باشد.
پل کنی از موسسه تحقیقات اسکرپس در فلوریدا اظهار داشت که بعید به نظر می‌رسد این دارودرمانی برای اعتیاد باشد.
